Op zaterdag 11 december is in de categorie individueel de Arnhemse Stadsprijs voor Vrijwilligers uitgereikt aan Jan Lareman en Ans Speklé. Zij ontvingen deze prijs vanwege de onvermoeibare inzet die zij met stichting Stevig tonen om hulp te bieden aan (eenzame) ouderen en gezinnen met een laag inkomen. Wethouder Martien Louwers reikte de prijs uit.

De Arnhemse Stadsprijs voor Vrijwilligers is een jaarlijks terugkerende prijs voor organisaties en individuen die zich inzetten voor anderen. Ze is de opvolger van de Drijberprijs (voormalig burgemeester van Arnhem die deze prijs instelde om vrijwilligers een steuntje in de rug te bieden). De prijs wordt uitgereikt in 3 categorieën: groepen, individueel en jeugd.

Heel bijzonder

Met stichting Stevig zijn Jan Lareman en Ans Speklé een begrip geworden op de Geitenkamp. Voor zover ze dat al niet waren, want ook voordat de stichting van start ging waren beiden al jaren actief in de wijk. ‘Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die jullie niet kennen’, aldus wethouder Martien Louwers. ‘Jullie zijn vooral actief voor ouderen, maar jullie doen nog veel meer dingen voor de wijk. Het is heel bijzonder wat jullie doen’.

Drukke maand

De erkenning betekent niet dat Jan en Ans nu stil blijven zitten. ‘In december is er nog genoeg te doen,’ aldus Jan, ‘we hebben al sinterklaascadeautjes uitgedeeld aan kinderen die deze anders niet krijgen. We ondersteunen gezinnen met een laag inkomen door middel van een voedselpakket en een boodschappenkaart van de Jumbo. En we gaan nog met de ouderen een dagje weg. Uiteraard gaan we nog kerstpakketten bezorgen bij de mensen thuis. En daarnaast blijven de gebruikelijke dingen ook doorgaan, zoals met de mensen boodschappen doen of – in een noodgeval – met ze naar het ziekenhuis gaan.. Kortom. december is een drukke maand’.

Hoewel Jan Lareman niet per sé ‘in the picture’ wil staan, is hij wel blij met de prijs. ‘We werken het liefst onder de radar en de meeste mensen weten ons wel te vinden. Maar wellicht zijn er toch nog mensen die niet van ons hebben gehoord en ons op deze manier toch leren kennen’, besluit Jan.

Lees ook: “Kan het niet rechtsom, dan kan het waarschijnlijk wel linksom.”